Το χωριό Ρουσσοσπίτι βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, πάνω απο την
πόλη του Ρεθύμνου. Η προέλευση του χωριού τοποθετείται στα Βενετσιάνικα χρόνια και χρονολογείται τον 14 αι. Περίπου. Αρχαιολογικές ανασκαφές , στην παλαιά εκκλησία του χωριού Εισόδια της Θεοτόκου , το 2005,
έφεραν στο φως κέρματα , που χρονολογούνται το έτος 1000 . Με βεβαιότητα η αρχαιολογική αξία του τόπου μας είναι αναμφισβήτητη .
Αναφορικά με την προέλευση του ονόματος “Ρουσσοσπίτι” , επικρατούν δύο διαφορετικές ιστορίες.
Όσον αφορά τη λέξη “σπίτι” είναι γνωστή σε όλους μας. Η εκδοχή της ιστορίας αναφέρεται , στο οτι το πρώτο σπίτι στο χωριό ήταν κόκκινο . Στα ιταλικά η λέξη κόκκινα σημαίνει rosso. Αυτο μας παραπέμπει στην βενετσιάνικη κατοχή του νησιού. Προφανώς ήταν και το σπίτι που είχαν χτίσει οι Βενετσιάνοι. Η δεύτερη εκδοχή αναφέρεται σε μια άρρωστη Ρωσίδα , η οποία λόγω του καλού κλίματος της Κρήτης , μετακόμισε και έχτισε το σπίτι της στο χωριό. Το σπίτι αυτό υπάρχει ακόμα και σήμερα , φυσικά ανακαινισμένο , και μπορείτε να το επισκεφτείτε.
Το 1500 είναι η χρονολογία παρακμής της Βενετσιάνικης κατοχής και επικράτησης του Τούρκικου ζυγού.
Από το 1600 και μετά μιλάμε για περίπου 30 σπίτια , στα οποία ζούσαν οι Τούρκοι κατακτητές , στο χωριό και για 300 σκλάβους ντόπιους , οι οποίοι υπηρετούσαν τον δυνάστη – Τούρκο κατακτητή. Εκείνη την εποχή δημιουργήθηκαν και τα οικογενειακά ονόματα με την κατάληξη -ακης. Κατάληξη που ακόμα και σήμερα συνηθίζεται να ακούγεται , ως επί το πλείστον. Η κατάληξη -ακης , είναι ένα γραμματικό φαινόμενο υποκοριστικό , κάτι που γίνεται μικρότερο. Οι Τούρκοι επέβαλαν και υποχρέωσαν τους Κρήτες να κολλάνε στο επώνυμό τους την κατάληξη -ακης . Με αυτό τον τρόπο οι Κρήτες θα ένοιωθαν και ψυχολογικά μικρότερη. Σκοπός των Τούρκων ήταν να ρίξουν το ηθικό των κρητών κάτι που τελικά δεν τα κατάφεραν.(πχ. Μυλωνάς – Μυλωνάκης, ). Οσοι από τους Κρήτες δεν ανέχτηκαν τον τουρκικό ζυγό και εγκατέλειψαν τότε τον τόπο τους , πηγαίνοντας στην Μ.Ασία, σήμερα έχουν τα επώνυμα τους χωρίς την κατάληξη -ακης. Οι πρόσφυγες αυτοί επέστρεψαν στο τόπο τους μετά τον Τουρκικό ζυγό.
| |
|
Κατά την διάρκεια του Β΄Παγκόσμιου πόλεμου Γερμανοί αλεξιπτωτιστές αποβιβάζονται στη Κρήτη
και την πολιορκούν. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε , οτι λόγω της κρητικής αντίστασης , η Κρήτη δεν υπήρξε εξ' ολοκλήρου πολιορκημένοι .Υπήρχαν μέρη και χωριά που δεν παραδόθηκαν ποτέ στους κατακτητές ,
διατηρώντας την ελευθερία τους .Ακόμα και στο βουνό Βρύσσινας (700 μέτρα υψόμετρο απο την θάλασσα ), και το οποίο βρίσκεται πάνω από το χωριό , οι κατακτητές τοποθέτησαν νάρκες , πλαισιώνοντας το μέρος γύρο από την εκκλησία του αγίου Πνεύματος , με σκοπό να μην έχουν έξοδο
φυγής οι ντόπιοι. Οι κάτοικοι τότε κατέφυγαν σε δύο σπήλαια , που ακόμα και σήμερα είναι προσβάσιμα και περιμένουν να τα ανακαλύψετε.
Κατά την διάρκεια εκείνης της εποχής το χωριό μετράει 300 κατοίκους , αριθμός το 1963 συρρικνώνεται
περίπου στους 100, μια και πολύ Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Από το 1971 και μετά αναπτύσσεται ξανά το χωριό και ο αριθμός των κατοίκων φτάνει στους 270. Σήμερα υπολογίζονται οι κάτοικοι στους 700.
|